E aquí puxémoslle o ramo ao libro de Cunqueiro, nostálxicos como Felipe de Amancia, daqueles tempos idos co seu amo Merlín asistindo aos máis marabillosos feitizos, así nós ficamos cun sabor doce na boca e un sorriso debuxado nos beizos na confianza de sentarnos novamente á mesa e gozar coa literatura...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario